Olağan Şiir (30. Sayı)
Yeni kuşak şairlerin yetiştiği, birbirleriyle tartıştığı,
birbirleri hakkında cesaretle eleştirel metinler
kaleme aldığı Olağan Şiir; 30. sayısıyla dolu dolu
beş yılı geride bırakmış oluyor. Serüvenimiz boyunca şiir
ortamındaki mevcut durgunluğa ayak uydurmak yerine
dinamik bir dergicilik yapmayı tercih ettik, çok da üzerinde
düşünülmeden tekrarlanan klişelerle hesaplaştık ve
şiir sanatını hem şiirlerimiz hem de poetik metinlerimizle
yenilemeye, daha doğrusu birtakım bagajlarından kurtarmaya
çalıştık. Neden şiir ile düzyazı arasında sınırları kati
suretle belirlenmiş bir işbölümü olsun, neden şiir hikaye
etme ve karakter yaratma haklarından yoksun tutulsun, neden
hâlâ şiir müphemiyetin peşinde koşsun gibi soruların
cevabını biz sıkça sorup kendi penceremizden cevapladık.
Modernist edebiyatın klişelerini teşhir etmek sadece bizim
işimiz olmamalı; bizi takip eden genç şair, eleştirmen ve
akademisyenlerin de bu işlerin ucundan tutmasını dileriz.
Kadim şairler hakkında ve modern şiirin büyük
isimleri hakkında yazmaktan genelde kaçınılır, yazılsa bile
bu süreçlere “Yeni ne söyleyebilirim ki!” önyargısı ve miskinliği
eşlik eder. Bu yanılsamaları paylaşmıyoruz. Büyük
edebiyat evrenleri hakkında yeni görüşler ileri sürmek
daima mümkündür. Bu sayımızda Zafer Acar’ın “Sezai Karakoç’ta
Yıldızlı Göğün Görünümleri” başlıklı makalesini
sizlerle paylaşmanın mutluluğunu yaşıyoruz. Zafer Acar,
emek ürünü metninde Sezai Karakoç şiirinin ve poetikasının
felsefi arka planını inceliyor ve büyük şairimizin şiir
anlayışıyla ilgili tereddütte kalınan birçok hususu aydınlığa
kavuşturuyor.
Gelecek sayımızda görüşmek üzere.
Aykut Nasip KELEBEK