Olağan Şiir (22. Sayı)
Bu sayıda “Şiirde Tahkiye” dosyası hazırladık. Malum, bazı
modernist şiir anlayışları tahkiyeyi şiirden dışlamaya çalışıyor
-gerçi tahkiyenin bizzat hikayeden bile dışlandığı bir
vasatta bunda şaşılacak bir şey yok- ve az çok bir olay örgüsü,
belli belirsiz bir şahıs kadrosu gördüğü şiirlere bile kendince burun kıvırıyor.
Biz öyle düşünmüyoruz. Şiirde tahkiyenin belli bir yeri vardır ve şiir
tarihi de tahkiye sanatının çok parlak, göz ardı edilmesi birçok yerde imkansız
örnekleriyle doludur. Klasik şiirimiz bir kenara, modern şiirimizde
de tahkiyenin usta ellerde ne başarılı sonuçlara vesile olduğunu biliyoruz.
Şöyle bir bakalım: Akif, Yahya Kemal, Nazım, Sezai Karakoç ve daha birçok
usta şairimiz tahkiyeyi birçok yerde başarıyla kullanmış ve bu bağlamda
bizlere günümüz şiiri adına dersler çıkarılabilir metinler bırakmışlardır.
“Şiirde Tahkiye” dosyamızda tahkiyenin şiir sanatındaki ve modern şiirdeki
yerine dair ayrıntılı bir resim çizmeyi değil -bu şüphesiz çok daha geniş bir
çalışmayı gerektirir- şiir kamuoyuna belli ilkeler ve örnekler üzerinden tahkiyenin
önemini hatırlatmayı hedefledik. Yeni metinler, öneriler ve elbette
itirazlarla genişletilebilir bir başlık bu.
“Şiirde Mânâ” ve “Şiirde Tahkiye” dosyalarıyla okuyucuya modern
şiirin nasıl alımlandığına ve bizce nasıl alımlanması gerektiğine dair
birtakım yol haritaları çizmeye çalıştık. Kavramlar etrafındaki yürüyüşümüze
önümüzdeki sayı itibariyle biraz ara vermeyi planlıyoruz. Gelecek
sayımızda “Garip’i Yeniden Düşünmek” başlıklı bir dosya hazırlama niyetimiz
var, bu dosyada Orhan Veli’nin “Garip” poetikasını merkeze almak
kaydıyla Garip şiiri üzerine düşüneceğiz. Dosyaya katılmak isteyen arkadaşlarımıza
buradan duyuru yapmış olalım.
Gelecek sayıda görüşmek dileğiyle.