Olağan Şiir (15. Sayı)
Yakın geçmişte başka sıkıntılı yıllarımız da oldu elbette; ama 2020 gibi zor
geçenini pek hatırlamıyoruz. Koronavirüs salgınının ve beraberinde
gelen ekonomik problemlerin arasında başka acılar da yaşadık; bu
anlamda Asım Gültekin’in vefatı bizleri derinden yaraladı, neredeyse
bütün acıları unutturdu. Kültür-sanatın kıyısından köşesinden geçmiş,
özellikle de İslami camiayla biraz olsun tanışıklık kurmuş herkesin ortak
noktasıydı Gültekin. Nice insana emek vermiş, nice dergi çıkarmış,
nice faaliyete öncülük etmiş, nice insanın birbiriyle tanışmasına vesile
olmuştu. Biraz özele girmemiz gerekirse: Bu satırların yazarına İslami
camianın dergilerini tanıtan, “okulumuza Zafer Acar tayin oldu,
muhakkak tanış” diyen, bir derdi olduğunda elinden gelen maddimanevi
yardımı yapmaya çalışan, güzel Müslümanları ve güzel kitapları
uzun uzun anlatan kişiydi; onun hakkında herkesin böyle yığınla cümlesi,
anlatacak sayısız hatırası vardır. Allah dayanma gücü kudreti vermese
baş edilir bir acı değildi bu. Asım Gültekin’in iyiliklerine şahidiz, Allah
mekânını cennet eylesin.
Bir insanın, hele de bir kültür, bir edebiyat adamının yetişmesi kolay olmuyor.
Edebiyat çok emek isteyen; kamusal saygınlık, bilinirlik vs. anlamında
geri dönüşleri ise diğer alanlara göre çok geç vermeye başlayan bir
kurumdur. Dolayısıyla genç arkadaşlarımızın edebiyat üzerinden şan
şöhret yahut mevki makam gibi hayallere kapılması günün sonunda
pek de sağlıklı sonuçlar vermez. Edebiyat kurumu bizden sakinlik,
çalışkanlık ve en nihayetinde nitelikli metinler bekliyor. Bu sayımızda
hakkında dosya hazırladığımız İsmail Kılıçarslan, sadece şiirde değil
hikâye türünde verdiği örneklerle de son dönem edebiyatımızda
kendine özgü yer edinmiş bir isim olarak öne çıkıyor. Teknik konuları
içeride tartıştığımızdan burada yeniden anlatmaya gerek yok; ama
İsmail Kılıçarslan’ın bizce iki önemli özelliğini, yerlilik ve samimiyetini
anmadan geçmeyelim. Meselelere Brüksel’den değil İstanbul’dan, hatta
İstanbul’un kenar mahallelerinden, Anadolu’nun kıyıda köşede kalmış
beldelerinden bakar İsmail Kılıçarslan. Diğer yandan hesapsızdır, yeri
geldiğinde kendisiyle de cesurca yüzleşir. Onun bu taraflarını kendisiyle
yaptığımız söyleşide de açıkça göreceksiniz.
Olağan Şiir hayli mesafe aldı, daha birkaç sene önce ilk şiirlerini yayımladığımız
arkadaşlarımız, şu an dergimizin sadece şiir değil eleştiri sayfalarını da
dolduruyor ve editoryal sorumluluk üstleniyorlar. İnsana ve edebiyata
emek vermeye devam edeceğiz.
Gelecek sayımızda görüşmek dileğiyle.