Olağan Şiir (24. Sayı)
Sanatçının coşkulu olması gereken yerler var, sakin kalması gereken
yerler var; bu denge kurulamadığında ortaya bunalım çıkıyor,
bunalımlar da bunalımları tetikliyor. Peki, bu dengeyi nasıl
sağlamalı? Biz şiirin coşkuyla yazılması gerektiğini düşünüyor,
okuyucuyu -modernistlerin ve bizdeki taklitçilerinin aksine- içtenlikle bu
coşkuya davet ediyor, dergimizi her sayı aynı coşkuyla hazırlıyor ve sürekli
yeni şairler keşfetmenin heyecanını yaşıyoruz. Yani coşkumuz, esasen
sanatın iç boyutlarına yönelik. Sanatın dış meseleleri karşısında ise sakin
kalmaktan yanayız, genç arkadaşlarımıza da ısrarla sükuneti öneriyoruz.
Ödüller, yarışmalar, sosyal medyada takipçi sayısı, şan şöhret vs… Bunlara
dudak büken arkadaşlarımızı övüyor, bunların aldatıcılığına kapılan yahut
bunlardan uzak düşmenin huzursuzluğunu yaşayan arkadaşlarımızı ise
tekrar sanatın geniş ufuklarına çağırıyoruz. İşte Sezai Karakoç, ilk şiirlerinden
son şiirlerine dek hep aynı coşkuyla yazdı, aynı coşkuyla onlarca kıymetli
düşünce kitabı ortaya koydu ve toplumumuzu Diriliş düşüncesine
davet etti. Buna karşılık, sanatın yukarıda sıraladığımız türlü dış meseleleri
karşısında sükûnetini de daima korudu.
Bu sayımızda Sezai Karakoç’un şiiri ve poetikası hakkında bir dosya
hazırladık. Dosyada Sezai Karakoç şiiri ve poetikasına farklı açılardan
yaklaşan çok sayıda metne yer verdik, bizce bu metinler yeni neslin Sezai
Karakoç’a bakışını göstermesi itibarıyla da ayrı bir önem arz ediyor.
Gelecek sayımızda görüşmek dileğiyle.