Olağan Şiir (17. Sayı)
Olağan Şiir’de bazı prensiplerimiz var, bunu herhangi bir
sayımıza göz atan okur hemen fark edebilir. Öncelikle
garanticilikten hoşlanmıyoruz, yetişmiş isimlerle güvenli
bir yol yürümektense -usta ve yetişkinlere de sayfalarımızı
açıyoruz elbette- bünyemizden çıkardığımız genç isimlerle hareket
etmeyi daha kıymetli buluyoruz. Mesele edebiyatımızda yer
edinmiş isimlerle iş tutmak değil, meselenin kalıcıları belirlemek
olduğuna inanıyoruz. Geride kalan on yıllarda belirginleşmiş isimler
de var aramızda; ama gelecek on yıllarda edebiyatımızı şekillendirecek
isimleri hazırlama fikri bize daha çok heyecan veriyor.
Şimdiye dek hiç tanıtım metni yayımlamadık, bundan sonra
da yayımlamayı düşünmüyoruz. Kitap tanıtımı yazarlığının gösteriş,
iki yüzlülük, korkaklık, beceriksizlik ve birikimsizlikle çok
sıkı ilişkileri var. Biz bu fenalıklardan kaçınıyoruz. Diğer dergilerin
sırtını dayadığı baştan ayağa güzellemeci yazılara asla yüz vermiyoruz.
Edebiyat, kitap tanıtımında değil eleştiridedir. Her yazı söz
söylemelidir, her yazının bir argümanı olmalıdır ve her yazı ama
doğru ama yanlış bir yerlere dokunmalı, bir şeye müdahale etmelidir.
Tanıtım yazılarına karşı olduğumuz gibi onlarca sayfalık yine
argüman yoksunu, uzatılmış tanıtım yazısı düzeyinde makale ve
makalemsilere karşı da mesafeliyiz. Eleştiri istiyoruz, sağlam polemik
istiyoruz ve dürüstlük ve cesaret diyoruz.
Bu sayımızda Hakan Arslanbenzer hakkında bir dosya hazırladık.
90 sonrası edebiyatımızın en çok tartışılmış isimlerinden
biridir Arslanbenzer; ama hakkında şimdiye dek derli toplu bir
çalışma da -Fayrap dışında- yapılmamıştır. Hakan Arslanbenzer
üzerinde durulmayı hak eden bir tutum izliyor.
Bu sayıyla birlikte yeni bir tasarımla karşınıza çıkıyoruz.
Gelecek sayımızda görüşmek dileğiyle.